หากว่าใครยังพอจำเธอได้ “โรส-วริศรา มหากายี หรือ วริศรา ลี้ธีระกุล” เธอเป็นตัวแทนสาวไทยไปประกวดมิสเอเชียแล้วก็คว้าตำแหน่งมิสเอเชียประจำปี 2531

ภายหลังจากได้รับตำแหน่งนั้นแล้วเรามักได้เห็นเธอในบทพิธีกร นักแสดงก่อนจะเริ่มไปจับกิจการโรงแรมเล็กๆกระทั่งปัจจุบันเธอย้ายครอบครัวไปอยู่ที่จังหวัดเชียงใหม่

ปัจจุบันนี้คุณโรสเป็นภรรยาและก็เป็นคุณแม่ของน้องเป็นตากับน้องลิบตา บุตรชาย-บุตรสาวสุดน่ารัก ตั้งใจย้ายมาอยู่จังหวัดเชียงใหม่เพราะต้องการสร้างบ้านเพื่อใช้เป็นโฮมสกูล

ให้กับลูกทั้งคู่ โดยรอบๆบริเวณบ้านยังมีแปลงเพาะผัก ทุ่งนา ห้องสำหรับทำขนมปัง ทำอาหาร งานฝึมือประเภทต่างๆที่จะพัฒนาทักษะให้กับลูก อีกทั้ง 2 คนอีกด้วย

โดยใช้ชื่อสถานที่แห่งนี้ว่า “มาลาดาราดาษ” หลายคนอาจคุ้นเคยกับเธอผ่านบทพิธีกรรายการ อาทิ ศุกร์สบาย, ลุ้นข้ามโลก รวมถึงบทนักแสดง จนกระทั่งมีข่าวการสมรส

กับคุณโอ๊ค – คฑา มหากายีหลายปีมาแล้วที่คุณโรสได้วางชื่อเสียงเงินทองจำนวนมากลง โดยออกจากวงการ ทิ้งการใช้ชีวิตแสนเร่งรีบในเมืองกรุง ไปปักหลักอาศัยอยู่ที่เชียงดาว

จังหวัดเชียงใหม่ มีบ้านอยู่ท่ามกลางธรรมชาติ อากาศบริสุทธิ์ ใช้ชีวิตเรียบง่าย โดยมีลูก น้องช้างน้อย – ด.ช.เป็นตา แล้วก็น้องลิบตา – ด.ญ.ลิบตา มหากายี

คอยเติมเต็มให้ชีวิตสมบูรณ์ เมื่อถามว่า คิดว่ามีคนจำนวนไม่น้อยเลยที่อยากเลี่ยงชีวิตในเมืองไปใช้ชีวิตท่ามกลางธรรมชาติที่ต่างจังหวัดอย่างคุณโรส มีวิธีแนะนำพวกเขาอย่างไรบ้างคะ

คุณโรส: อืม…ตอบยากนะข้อนี้ บางทีเพื่อนๆก็ชอบแซวว่า แหม…ก็แกรวยหนิ ถึงทำได้ จะบอกเลยว่ามีเงินถึง แต่ใจไม่ถึงก็ไม่มีประโยชน์ ที่บ้านก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไร

โชคดีที่เรารู้สึกตัวเร็วว่าอยากใช้ชีวิตอยู่ต่างจังหวัด เลยหาที่ไว้ที่ต่างจังหวัดนานแล้ว ตอนราคาที่ไม่แพง หากเป็นตอนนี้คงไม่มีปัญญา แต่ว่าสิ่งที่ทำให้เราทำได้คือ

ใจ สามีพูดว่า move and the way will open เราไม่รู้หรอกว่าการเปลี่ยนตัวเองมาอยู่ต่างจังหวัดจะเจอกับอะไร ลำบากไหม หรือสบายไหม อยู่ได้จริงไหม แต่ว่าเราไม่กลัว

และคิดว่าคำตอบที่ดีเป็นการได้ลองทำมัน กล้าเปลี่ยนตัวเองก่อน เจอปัญหาก็ด้นหาทางออกไป คิดว่ามันท้าทาย มันสนุก ก็กล้าเดินออกมาเอง แต่ว่าถ้ากลัวและติดกับความรู้สึกเดิมๆ

ก็จะไม่มีทางเดินใหม่ๆเงินจำเป็นไหม ตอบเลยจำเป็น แค่เราอย่าดูถูกตัวเอง คนอื่นๆทำเป็น เขาทำอย่างไร พวกเราก็ไปเรียนรู้หาทางของพวกเราเอง อยู่นี่โรสก็หารายได้ก๊อกน้ำแก๊กไปให้พอเพียงมีเงินซื้อข้าวรับประทาน

สอนบ้าง ทำของหวานลงตลาดนัดบ้าง ใช้เงินประหยัดๆก็อยู่ได้ เพียงแต่รายได้มันไม่หวือหวาแบบที่เราคุ้น แต่ว่าก็ได้มาซึ่งคุณภาพชีวิตที่เงินมากมายอาจทำให้เราไม่ได้

ก็คงจะต้องลองตัดสินใจกันดูว่าเราทนกับวิถีเดิมไหวอยู่ไหม หากไหวก็โอเค แต่ว่าถ้าเริ่มปฎิเสธมัน เราจะต้องอย่าเฉย แต่จะต้องเริ่มหาทางออกให้ตัวเองได้แล้ว แค่นั้นค่ะ